A desolación no macizo de Pena Trevinca. Reportaxe fotográfica do impacto do lume

-

Esta entrada é só para deixar constancia do impacto do lume no macizo da Pena Trevinca. A súa intensidade fixo arder mesmo as queirugas que medran á beira dos brañeiros. Difícil (imposíbel) será evitar a erosión e chegada masiva de borrallo aos cursos de agua. A recuperación da vexetación levará o seu tempo. Se as secas estivais son tan intensas como a deste ano, podemos afacernos a ver arder novamente estas montañas en pouco tempo, por incendios provocados ou pola caída de raios. Aquí queda unha pequena reportaxe fotográfica.

O Picón e cabeceira do Rego do Lago da Baña

Lagoa do Picón e contorna

Valgada do Regato do Penedo

Pacas de herba depositadas desde helicóptero no borde da Lagoa da Serpe (Regato do Penedo)

Teixos e fraga no Regato do Penedo 

Algúns rebolos e carballos ao redor dos teixos teñen sufrido danos importantes pola intensidade do lume

Corda do Picón a Pena Vidulante

Intensidade do lume nas brañas da vertente leste da Pena Trevinca

Intensidade do lume nas brañas da vertente leste da Pena Trevinca 


Intensidade do lume nas brañas da vertente leste da Pena Trevinca 


Brañas ao pe da Pena Negra, ao fondo Pena Survia

Vertente leste da Pena Negra


Nacente do Río Teira

Brañas do nacemento do Río Teira

Brañas e pastos da cabeceira do Río Teira

Curso do Río Teira desde Trevinca 

Curso do Río Teira desde Trevinca 

Aigue sobrevoa a Pena Negra

Carreiro cara a Pena Trevinca

Corda Pena Negra a Trevinca desde a Pena Survia

Pequenos esforzos fronte á inmensidade da serra

Pequenos esforzos fronte á inmensidade da serra 

Torgos de mil anos de lumes

A herba sae coa humidade das orvalladas















































Comentarios

Publicar un comentario

Publicacións populares deste blog

Reflexións dun incendiario

-
Imaxe
    Reflexións dun incendiario         Agosto de 2025. Lumes en Requeixo, O Castro de Escuadro, Mormentelos, Paredes... “Meu fillo xa vai para 30 anos prendendo lume no monte. Un xa vai vello e non pode ocuparse de todos. Creo que lle adeprendín ben o oficio. Como meu pai fixo comigo, seu pai con el e así ata perderse no tempo. Eiquí sempre se pegou lume no monte para que saíse herba para as vacas”. “Daquela, antes dos señoritos dos despachos gobernar, prendíamos o lume sempre case no romate do inverno. A terra aínda estaba fría e húmeda. O vento facía bulir as labaradas, pero non marchaban máis alá de onde querías que ardese. Hoxe, se queres ter pasto tes que prender lume no verán, cando o nordés pon a serra para arder”.   "Este é o meu territorio. Aqui fago co lume o que me peta"   O Acebral. Foco orixinal do "lume de Chandrexa de Queixa" “Eu sempre vivín das vacas. Antes era moi esclavo. Agora vivo da pensión. Pero sempre, sempre, fun de ...
Ler máis

Sainete do lume na montaña de Ourense

-
Imaxe
  “Os seres humanos son naturalmente propensos a crer virtuosos aos seus semellantes; isto é precisamente o que da tanta vantaxe aos impostores e aos estafadores.” Ferdinando Galiani A sucesión dos tráxicos acontecementos incendiarios rexistrados en Galicia o pasado mes de agosto tivo un triste foco iniciático. Cando compuxemos aquelas “reflexións dun incendiario” coas que dabamos inicio a este blog , sabíamos da gravidade dese foco. Prendido no arredado lugar do Acebral, pronto as lapas gatuñaron aos cumes da Serra de Queixa para, desde o alto do Seixo, primeiro como fume e despois como labaradas nocturnas, petar no ánimo dese incomprensible e fuxidío colectivo incendiario. Tal como Mordor cando invocaba á maldade na triloxía fantástica de Tolkien, deseguida prenderon focos no Castro de Escuadro (Maceda) e Paredes (Montederramo) para, uns días máis tarde, arrincar outros lumes en Larouco ou A Mezquita. Convertido o sudeste do país nunha grande pira, aparecerían novos lumes mái...
Ler máis